Cześć! Mam na imię Konrad i chcę Cię zaprosić do mojego świata.
Świata zróżnicowanego, kolorowego i bardzo osobistego. Mam nadzieję, że poczujesz się w nim swobodnie i dobrze. Liczę również, że trochę Cię zaskoczę. Ten blog, to w stu procentach ja – moje przemyślenia i miłości, nadzieje i smutki.
Z wykształcenia jestem dziennikarzem muzycznym. Skończyłem również studia podyplomowe z Zarządzania Placówkami Kultury. Dziś kontynuuje naukę na Antropologii Literatury, Teatru i Filmu. Muzykę kocham, choć nigdy nie zakładałem, że to właśnie wokół niej będzie się w przyszłości kręciło moje zawodowe życie. Plany były różne. Od koszykówki i podboju NBA, przez weterynarię, założenie (stylizowanej na tych amerykańskich) policji dla zwierząt. Później pojawiło się coś, co na zawsze odmieniło moje życie, czyli przygoda z Teatrem. O tej historii tutaj pisać nie będę, bo musiałbym potraktować ją bardzo pobieżnie, a tego robić nie chcę. Mam nadzieję, że za jakiś czas będzie okazja, żeby w takiej lub innej formie tą przygodą się z Tobą podzielić, a na razie uprzedzę tylko, że Teatr pisany u mnie z wielkiej (a nie odnoszący się do żadnego konkretnego miejsca) będzie częstym widokiem. Taki mój sposób na wyrażanie szacunku wobec tego, co przeżyłem w tym miejscu.
Może się też zdarzyć, że będę Cię zalewał różnymi wypowiedziami, cytatami mądrych ludzi, których uwielbiam słuchać. Do czegoś w rodzaju „złotych myśli” mam ogromną słabość, więc może na dobry początek naszej wspólnej przygody:
„Pozbywając się języka, ograniczając go, redukujemy osobowość człowieka, pozbywamy się samych siebie.” ~ Wiesław Myśliwski